Takvimin sayfalarını uzun süredir koparmıyorum,
Günler hep aynı
Günler hep boş.
Her geçen 360 gün de beyazlayan bir tel saç,
Eksilen, çekip giden bir insan.
Geride kalanlar hep ayni;
İçleri hep bir buruk,güvensiz.
Her yerde, herkesle yalnizlar.
Savaşlari hep kendi içlerinde.
Yüzleri hep aynı;
Dudaklari hep kuru
Gözleri hep dalgın.
Yalanlari hep aynı
Yalniz ama mutlu.
Kayıt Tarihi : 20.3.2021 14:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ercan Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/20/yalniz-ama-mutlu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!