Yalnız Ağlayamazsın Şiiri - Tarık Torun

I

Gece hafakan basar uykunun ortasında
Simurg rüyana girer küller yumurtasında
Mavilik kanat boyu gökyüzü atlasında
Güneş çağıramazsın
Aya bağıramazsın

II

Hasret inerken sana gözlerinde karanlık
Sesindeki sıglıklar boğulur anlık anlık
Yeşilin çerçevesi gölgeler de ormanlık
Coşup çağlayamazsın
Yalnız ağlayamazsın

III

Düşlerin olmayınca umutların münzevi
Yarınları tüketen zaman denilen devi
Hicran atadan kalan yapılmayan ödevi
Yare kavuşamazsın
Böyle konuşamazsın

IV

İnce açılan yara bırakır sana izi
Dolunay çehresinde sararmışsa o yüzü
Muhannetin bağrında tutunamayan sözü
Yaşam sorgulamazsın
Yerden doğrulamazsın

V

Aradığın kendinde arama uzun sürer
Dağıtır efkarını dertleri sana erer
Kapanınca kapılar yüzüne birer birer
Yalnız dolaşamazsın
Ona ulaşamazsın

VI

Umutlar şafağında senden bir şeyler umar
Yüklenen kara gece dertleri tomar tomar
Acılı coğrafyada hayallerin tarumar
Gönül dağlayamazsın
Yalnız ağlayamazsın

19.03.2017

Tarık TORUN
Türk Dili ve Edebiyatı & Coğrafya