Yalnız ağac Şiiri - Ercan Tunç

dun gördum,
parkta, yalnız bir ağac
yaklaştım kimseler yoktu yanında,
dokundum,okşadım
dalları kırırmış, yaprakları sararmış
bak işte öluyorsun ağac.
yalnızlıklar icinde...
cevrendeki otlar bile seni terk ediyor,
oysa nice aşklar yaşandı gölgende,
nice kalpler cizilmiş vucuduna,
kac aşkın ağacı oldun,
kac kişi sevişti gölgende
şimdi ne kadarda kırgınsın kimbilir...
olsada ağzın dilin söylesen bana
sitem etsen,
söylesen icinden gecenleri,
boş boş artık ne anlatsanda,
bak yok kimse cevrende
öluyorsun ağac...
yalnızlıklar icinde...!