Yalnız Ağaç Şiiri - Fatih Coşgun

Ey ağaç nedir seni bu yalnızlığa iten,
Yoksa benim gibi bahtın karalı mı senin.
Zehirden daha acıdır dallarında biten,
İsyanların yaprağında sıralı mı senin.

Söyle, neden bir yalnızlık türküsü söylersin,
Yarsız yurtsuz bu garip diyarlarda neylersin,
Şu köhne kayada aç susuz nasıl yaşarsın,
Kısacık hayatın hepten fireli mi senin.

Yalvar yağmura da, dalın, yaprağın yeşersin,
Yoksa kavrulup bi çare toprağa düşersin,
Söyle bana neden ellerden ayrı yaşarsın,
Dost bildiğinden yüreğin yaralı mı senin.

İnan aynıdır kaderimiz gider ardından,
Anlatırsam vallahi iğrenirsin derdimden,
Acaba hangi vakit kurtuluruz çarkından,
Kötü kaderin felekle aralı mı senin.

Ardında naçarsız, gözü yaşlı eşin mi var,
Babasına hasret iki minik kuşun mu var,
Gurbette yanıp tutuşan garip döşün mü var,
Benim gibi tutsak ömrün kiralı mı senin.

Fatih Coşgun 02.06.2014