Yalnız Ağaç Şiiri - Oyhan Hasan Bıldırki

Ormanda yalnız yaşayan bir ağaç olsaydım
Sevda nedir hiç bilmezdim
Gözlerime değen bir çift gözün ardından
Asla gözyaşı dökmezdim

Sevda türküleriyle yüklenmiş kuşlar dallarıma konsa
Bin bir çile kuşağıyla kuşanmış, dolunaya tutunmuş
Melek ve Şehzade'yi birbirlerine anlatsa
Dediklerini çözemezdim

Şimdi ben yalnız bir ağacım ya
Kahrımın çilesini çekiyorum
Gecede ve gündüzde aklıma kan damlatan şiirlerimi
Yaprak yaprak döküyorum

Yalnız bir ağacım aydınlıklar ortasında
Ocakta kar beyazında, temmuzda kızgın güneş altında
Sayısız umut kuşlarının kanatlarında
Karanlıklardayım

Ormanda yapayalnız kalan bir ağacım şimdi
Melek ve Şehzade'ye ne oldu bilemiyorum
Yıllar var ki bir kerecik olsun
Gölgemde eğlendiklerini göremiyorum

Tadı yok bu dünyanın
Sevgi bağları hepten köreldi
Umutlarımı seller aldı götürdü
Bana söyler misiniz şimdi siz
Elinden ne gelir,
Ormanda yalnız yaşayan bir ağacın?

Ormanda yalnız yaşayan bir ağacın,
Elinden ne gelir,
Bana söyler misiniz şimdi siz?
Umutlarımı seller aldı götürdü
Sevgi bağları hepten köreldi
Tadı yok bu dünyanın!