Yalnız adamın yolculuğu

YALNIZ ADAMIN YOLCULUĞU
Issız bir sokaktan geçiyorum.
Gecenin bilinmezliğinde,
Meçhule doğru gidiyorum.
Zaten yabancı değildi ki bu sokaklar
Yalnız adama.
Mutsuz ve cesurca ilerleken sokaklarda,
Yüreğinde şimşekler, beyninde fırtınalar var,
Yalnız adamın.
Korkmuyorum yalnızlıktan.Hey hat! ..
Korkmuyorum karanlıktan.
Bir ruh gibi ilerliyor,
Dalıyorum karanlıklar ülkesine,
Sessiz ve usulca.
İlerledikçe unuturken varlığımı,
Boş ve habersiz gezen insan yığını.
İşte buydu beni karanlığa sürükleyen,
Derinleşen sükutun içinde eriyip giden.
Bunları yaşayan ben miydim ki?
Kendinden geçmiş ilerlerken şimdi.
Yalnız mıydım acaba bu karanlıkta?
Hiç mi ümit yoktu?
Yolunu kaybetmiş ir yolcuya rastlamak gibi.
Hiç umudum olduğunu bilsemde,
Seni arıyorum, hey hat! ..
Nerdesin ey kayıp yolcu.