Duvarların arasında sehpaya bakan bir adamın düşündükleri kadardır yüreğim
Kalemine hasret , mutlu dört insana hasret ,
sofrasına hasret
İki kelamlık sevgi sözcüğüne hasret.
Sular karanlık , sözcükler karanlık
Korkmuyorum diyecek adam
Bir gün olacak mavi huzurla yeşile koşacak
Bir gün olacak ülkesi olmayan ülkeyi sevecek
Bir gün doğacak güneş Pencereyi aydınlatacak
Kalkacak tüm kanlı duvarlar
Yeşerecek tüm umutlar
Ve sonunda şair de evine ekmek götürecek...
Tahsin Timurboğa
Kayıt Tarihi : 26.5.2018 20:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!