Yalnız Adam ‘I’ Şiiri - Tahsin Sağlam

Yıkık bir evde yalnız yaşayan adam
Hayalleri evden önce yıkık
Kapısı bazen açık
Kalbi tamamen kapalı

Gözlerinin feri küsmüş
Hikâyesini herkes biliyor kendisi hariç
Ölümü beklediğini bile bilmiyor

Gün doğuyor, batıyor
Çile onun için büyük zevk
Ya da zevk dahi onda çile

Bir ağaç bahçede habersizce büyüyor
Meyvesi yok ki, kimse onu görmüyor

Viranenin, harabenin çimenleri
Alabildiğine gürbüz, onun kadar kel
Koyun, keçi, inek yemez onu
İçinde sindiremem korkusu
Otta bir gariplik yok
Beslendiği geçmişin gübresi

Su kokar mı, kokmuş işte
Su kokusu sarmış evi
Rüzgâr sesi, sonbahar habercisi

Kerpiç ufalanmış, toprak birikmiş
30 yıllık kilimin köşesine
Tek tek ayak izleri konmuş
Çamurun kaydırdığı izler