Sisler arasında bir yalnız adam
Beyazlar içinde kayboluyor
Gidiyor betonlaşmış hayatın iğrençliğinde
Sağa sola savruluyor
Sesler arasında bir yalnız adam
Öylesine suskun duruyor
Susuyor sözde uzay çağının gürültüsünde
Suskunluğu boğuluyor
Sevgiler arasında bir yalnız adam
Sevgisizliği tokat gibi yüzüne vuruyor
Sevgisizliğinden utanıyor kendiside
Ruhu ona fazla geliyor
İnsanlar arasında bir yalnız adam
Kalabalıkta bile yalnızlığı bozulmuyor
Dolaşıyor binlerce insanın içinde
Ama yalnızlığı hep duruyor
Kayıt Tarihi : 7.1.2012 18:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!