Yalnız Adam Şiiri - İbrahim İnce

Bir yalnız adam, hem de tek başına,
Elinde kadeh, masada tek gül tanesi,
Gözler derinlere takıldı, çok uzaklarda,
Param parça yürek, kül tablası masada.

Bir yalnız adam, kimsesiz hayatta,
Gönülde sevda yelleri, beyinde fırtına,
Ne düşler kalmış, hayallerse karanlıkta,
Geçmiyor zaman, eller hep şakakta.

Bir yalnız adam, kendiyle baş başa,
Gözünde bir avuç yaş, damla damla,
Çevrenin ne farkında, ne umurunda,
Yaşamda, tek rabbi ve sevdiği aklında.

20.11.2010 Cumartesi 01.15