Karanlıklar üzerime bir kâbus gibi çöker,
Ayaklarımın sızısı beynimde öter,
Uzaktan dost gibi görünen ağaçlar,
Yalnızlık şerbetini sessizliğime döker.
Kurbağa sesleri, cırcır böcekleri;
Korkusuzca haykırır, sabahlara kadar,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
