Yalnız Adam Şiiri - Nejat Gençer

Yaşamının en yalnız gecesinde
Sevgiye sımsıkı sarılıp
Yitip giden her sarı yaprakta
Solmuş yüreğinin bir parçasını arıyordu
Yalnız adam.

O günlerin çıkmaz sokaklarında
Yarım kalmış bir şiir,
Ansızın başlayan bir sızı
Yanık yüreği çırılçıplak bekliyordu
Yalnız adam.

Soruları cevapsız,
Acıları günbegün artan
Yanlızlığın duvarlarında
Gelecek günlerin şen umutlarıyla çırpınıyordu
Yalnız adam.

Yaraları göz göz olmuş bir toplumda
Beyninde boncuk boncuk sıkıntılar
Uğraşların en içteninde
Düşlerini paylaşacağı gönüldaşını arıyordu
Yalnız adam.

Aradı....
Yılmadan aradı,
Çırpındı bıkmadan
Bekledi bıkmadan

Ve sonunda
Sevdiğinin dudaklarına takılmış gözlerinde
Sonsuz bir sabırsızlığı yaşayıp,
O dudaklardan dökülen bir kaç kelimede
Buldu yaşamın o doyulmaz tadını
Yalnız adam

(Aralık/1981/İSTANBUL)