Ve şimdi ben yalnızım
Bir taş gibi ağırlığınca
Kararmışçasına
Yanmışçasına
Dövülmüşçesine
Ve terkedilmişçesine
Şimdi ben ağlıyorum
Çocuklar gibi hıçkırırcasına
Boşalırcasına
Taşarcasına
Ve kanarcasına
Ve şimdi ben sana geldim
Bir şiir gibi duygu yüklü
Bir keman gibi ince ince
Ilık ılık
Terli terli
Islak ıslak
Kar gibi yağarcasına
Kalırcasına
Gitmezcesine…
Ve ölürcesine…
Kayıt Tarihi : 2.2.2009 23:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükrü Uyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/02/yalniz-adam-56.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!