aslında bende bilmiyorum kim olduğumu
benliğinin bencilliğinde kaybolmuş yalnız adam
mutlu gibi duran
hüznü mutluluk sanan
her gördüğüne aldanan
düzenin bencilliğine uyan adam
aslında bilmiyorum kim olduğumu
tanımadığım bir yüze bakıyorum aynada
sonra bin bir telaşla oturuyorum hesaba
bir ah yapışmışki yakama
çıkamıyorum geceden sabaha
aslında bende bilmiyorum kim olduğumu
benliğinin bencilliğinde kaybolan yalnız adam
kaç ateş kor oldu içimde
unuttum günahlarımın üstüne kaç güneş doğdu
yolum çıkmaz
sonum viran
ömür dediğin koca bir yalan
benlik kavgasında kaybolan
aslında bende bilmiyorum kim olduğumu
benliğinin bencilliğinde kaybolmuş yalnız adam
Kayıt Tarihi : 19.3.2011 00:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamza Ayhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/19/yalniz-adam-55.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!