Penceremin kenarındayım.
Sokağı izliyorum.
Elimde demli bir çay,
Derin bir iç çekiyorum.
İNsanlara bakıyorum,
Hepsinde bir telaş,
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Yalnız adamın halinden yalnız adam .anlar tebrik ediyorum sayın YILMAZ. benide dinlemezler zaten size ne diyeyim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta