Penceremin kenarındayım.
Sokağı izliyorum.
Elimde demli bir çay,
Derin bir iç çekiyorum.
İNsanlara bakıyorum,
Hepsinde bir telaş,
Hiç kimse gülemiyor,
Hepsinde ayrı acı.
Hava kararmak üzere,
Sokaklar boşalacak.
Onlarda benim gibi,
Yalnız kalacak.
Haykıracak belkide,
Ne olur gitmeyin diye
Ve kimse dinlemiyecek onu...
Beni dinlemedikleri gibi.
Kayıt Tarihi : 24.11.2008 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)