Yalnız Adam Şiiri - Hıdır Yallı

Lapa lapa yağan karın,
Yumuşak rüzgarındayım
Hava soğuk mu soğuk,
İçim ürperiyor
Şubatın onyedisi
Yani zemheri
Yani ayların hoyratı
Kışlık vaktinin geldiği
Pamuk tarlasında bir istanbul.
İliklere işleyen bir poyraz
Dışarda buz gibi bir ayaz
Yine yüreğim üşüyor,
Bedenim  titriyor
Artık yarına vakit dar
Poyraza gerilmiş gözlerim ağlar
Gitmem gerekiyor diyen rüzgar.
Artık rüzgar suskun
Ben suskun
Ortalık süt liman
Dışarda lapa lapa yağan
Loş ışıkta bir kar
Hava sakin
Ortalık sessiz
Ve de kimsesiz
Pencereden bakan
Bir ben,
Bir de dışarda
Kimsesiz
Çarıklı  bir yalnız adam.
Adam ve ben
Soğuk, acı ve keder
Bizle hep beraber
Hayat böyle sürüp gider....