Yalnız Adam Şiiri - Alp Yiğit

Sönmüştü sigaram, yakmak istemedim.
Güneş batıyordu, çok güzeldi...
Bakmak istemedim.
Diğerleri mutluydu, ben ise efkarlı.
Bomboş görürdüm kalabalık sokakları.
Uçan kuşa kızardım, açan güle kızardım.
Neye gülüyordu insanlar, neden hala ışıklar açıktı?

Sustum...
Konuşmak istemedim.
Sorular en az soranlar kadar anlamsızdı.
Ve cevapları...
Vermeye bile değmez!

Saçlarım dağanık gezerdim,
Günlerdir üstümde aynı elbise.
Dışarıda renkli bir dünya, içimde hep karanlık.
Rüyalar tükenmişti artık.
Umuda gerek yoktu,
Ve takvimden yaprak koparmaya.
Sevda hiç bu kadar uzak olmamıştı.

Sen gidiyordun...

(08.07.1999)