Dostlarım unuttu beni bir köşede
Yalnız kaldım ben bu koskoca şehirde
Ne arayan ne soran kimse kalmadı
Özlem içime sanki kar gibi yağdı
Dostlar kayboldu çevremde çok yalnızım
Kurşunmu nefesmi bilmem kararsızım
Ne çektiysem ya elimle ya dilimle
Birde felek vurdu koca bir tekmeyle
Alıp başımı gitsem nereye bilmem
Bu yaştan sonra hüsranada gelemem
Çok uzaklarda huzurlu olurmuyum
Yoksa bir köşede ölür kalırmıyım
Bu yalnızlığım elbet birgün bitecek
Kinim belki biraz daha sivrilecek
Güneş karanlıkları yarıp doğacak
Dostlar ise beni hiç bulamıyacak
Kayıt Tarihi : 26.2.2007 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kinim belki biraz daha sivrilecek
Güneş karanlıkları yarıp doğacak
Dostlar ise beni hiç bulamıyacak
Dünyada hiç kimse yalnız kalmamalı. hele sizin gibi yüreği sevgi ve şiir ile dolu olanlar yalnız olamaz, yalnız değillerdir.
En kısa zamanda yalnızlıklarınızdan kurtulmanız dilegiyle. Saygılar
TÜM YORUMLAR (2)