Kaç kaçabildiğin kadar.
Gururdan kalenin arkasına saklan.
Bu kadar mı kırgınsın sevgilere?
Bu kadar mı yılgınsın yalnız adam?
Buz mu tuttu yüreğinin sıcağı?
Kar mı yağdı genç ömrüne?
Acılardan oluşmuş bahar dalın,
Bak yalnız adam!
Anlat kalbinde kopan fırtınayı
Korkma,anlat yalnız adam.
Kapatmışsın ağır,demir bir kapıyı.
Açılırsa yalın,ortada kalırsın,
Ondan mı korkuyorsun?
Ondan mı kaçıyorsun yalnız adam?
Gören yürek hisseder,
Yüz kapı ardındaki yalnızlığı.
Sızıyor yine de içindeki sevgi ışıkları.
Saklayamazsın,yalnız adam...
Kayıt Tarihi : 14.9.2005 13:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nilgün Sezer (Rüzgar Meleği)](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/14/yalniz-adam-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!