Yalnız Adam Şiiri - Şiire Dair

Yalnız Adam
Sessiz, loş sokaklarda bir yalnız gölge;
Meçhule doğru yelken açmış ilerliyor.
Öylesine hasret ki aşka ve sevgiye;
Sevgiliyi bulmak için yağmurda ilerliyor.

Karanlık ve ıslak kaldırımlarda bir yalnız adam,
Ellerinde bir demet kırmızı gül ilerliyor.
Gözlerinde, yaşadıklarına inat, hayatın ışıltısı,
Dudaklarında bir tebessüm vuslata ilerliyor.

Kimseler bilmese de yalnız adamın halini,
Sormasa da hiç kimse derdini, yüreğini,
Kahrolsa da dünyanın kokuşmuş düzenine,
Umutları sırtlanmış, sevgiyi saçarak ilerliyor.

Biliyor ki kendisi bir yalnız adamdır,
Aşkın ve sevginin cihan bayraktarıdır,
Barış ve kardeşliğin biricik hizmetkarıdır,
İşte bu nedenle yalnızlığa mahkumlardandır.