Ağaç gibi yalnız,
ıssız çorak tepede,
Rüzgar ziyaretciydi,
Yağmur gariban bekçi,
ve yalnızlık gaardiyan
Başucunda bekler amansız.
Sonbaharda denk geldi son
Son kuru yaprağını götürünce rüzgar,
Tatsız bir hüzün kaldı geride
Sesi olsa çığlık atar,
Yumruğu olsa yakar yıkardı
O gitmeyi seçti,sessiz nefessiz.
Kayıt Tarihi : 9.10.2023 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!