Bağırıyor adam
saçı sakalıyla bir olmuş
yırtık gömleğinde kir pas
çöplerde umut arıyor besbelli
bir parça sevgi kalıntısı
bir tutam mutluluk
çocuk kokusu
geçmişin buruk anıları
bir ev arıyor
dumanı tüten
şefkat arıyor bıkmadan
ekmek,yemek hepsi yalan
zamanı sarıyor sırtındaki çuvala
gözleri yaş içinde
teni hep pas içinde
bir tek gözleri tertemiz
yaşla yıkıyor her sabah vakti
bağırıyor adam:
"Ey hayat!
mutluluk ver bana
yalnızlık dışında mülk
ey hayat!
yıllar sonra beni ver bana."
30.09.2004
BURDUR
Kayıt Tarihi : 11.6.2013 19:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!