Yalnız ada Şiiri - Nazan İzmirli

Yalnız adanın güzel ve ilginç bir öyküsü varmış. Büyük bir fırtına sonrası batan korsan gemisinden kurtulan adam, etrafı sivri ve keskin kayalıklarla çevrili yalnız adaya sığınır. Ancak avlanmak yerine, adanın kıyılarına tüneyen yorgun kuşların her birini avuçlarına alır,okşar, gösünde ısıtır ve tekrar özgürlüklerine yollarmış. Bu manevi bağ yıllarca sürmüş. Bir gün yalnız adadaki yalnız adam, avucundaki kuşla buharlaşarak, ruhu bulutlara karışmış. O günden sonra yalnızlığı ruhunda hisseden her kim, adaya baksa, avucunda kuşlarla yalnız adamı ve ardından buharlaşarak bulutlara karıştığını görür olmuş. nice adalı öykülere ve de özğürlüğe.