Bir varmış, bir yokmuş
yalnızlık ve cankuşu,
heybeli bir adada yaşarmış.
Bulutsuz bir günde,
cankuşu bulutlara uçmuş
ve
yalnızlık öksüz kalmış...
(Ey firak!
Nedense her ölüm haberinde
bakışların aklıma gelir,
soğuğun kalbime düşer...
O bakışlar ki;
tanıdık bir yabancıya rastlamış gibi,
donuk ve cansız bakışlar...
Halbuki bir zamanlar,
beni gördüğünde
kavuşmanın heyecanıyla
yalnız gözlerin değil,
ruhun da gülerdi...
Galiba o zamanlar
isminde farklıydı,
Vuslat mıy dı ne?
yaşlılık işte,
unutuyor insan...
Ey firak!
yakamı bırak)
Kayıt Tarihi : 3.8.2009 16:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnızlığı tercih ettin ve yalnız öldün,üstelik bir adada... Allahın rahmeti seninle olsun Büyük Teyze... Ne ben hayatını değiştirmeye muktedirdim ne de sen elinde zannediğin hayatın sahibiydin...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!