Uçsuz bucaksız hayat parkındayım
bahar şarkıları söyler dallarda kuşlar
senin ay yüzünü yıkar yağmurlar
kalbinin ince telinde kopan gecemde
sen yalnız açan bir gülsün bahçemde.
Sana uzandıkça ellerimden kayar yıldızlar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
