Yalnız Şiiri - Eyüp Irmak

Yağmur yağardı yalnızlığıma
Yağmur da yalnızdı yalnızlığım gibi
Sana da yağmasını isterdim
Yalnızlığımı anlaman için

Yalnızım, ruhum kupkuru
Gözlerim gözlerinde ıpıslak

Dün de yalnızdım, bugün de yalnızım
Yalnız, yalnızlığım anlar beni
Ve ben çekip giderim.

Çoğul bir türküyle vedalaşıp gidiyorum
Yağdığım yapraklar sonbahara yenik düştü.
Öptüğüm dudaklar kurudu.

Sensiz yalnızım, sadece sensiz.
Bensiz de yalnız sensiz.

Kerpiç evimin yıllanmış çamur kokusunu
Özlediğim kadar yalnızım.
Ve yıllardır kurtulmaya çalıştığım
Hüznüm kadar kalabalık.

Bohçasını hükümsüz suçlarıyla
Yıkayan yalnız adam
Sessiz, sensiz, kimsesiz
Yalnızlıkların allahına küfrederek
Geçiyor sokakalardan.