Yalnız Şiiri - Karahan Sertan

Yalnızım bir tren garının
Bekleme salonundaki yolcu kadar
Yapayalnız ve tarifi imkansız
On kere, bin kere
Milyon içinde milyar kere yalnız
Kampana vuracak birazdan
Siren sesleri solduracak bu makber sessizliğini
Bir sigara yakıyorum yine her şeyden kaçarak
Düşünüyorum
Bir gün kabil mi acaba seni unutmak
Eyüp’te sabah kahvesi
Emirgan Korusu’nda öğle yürüyüşü
Çamlıca’da beş çayı ve sekizde elveda
Hatıran duruyor dört bir yanımda
Ve kokun yanağımda
Düşünüyorum
Ne kadar zor olabilir bir insanı unutmak
En iyisi bu şehirden kaçmak