Yalnız Şiiri - Tunahan Aslanpay

Herkes düştü bir sevdanın peşine.
Bülbül dalı buldu, ben yine yalnız.
Sahi kim mutlu oldu ki, bu hengamede.?
Mızrap sazı buldu, ben yine yalnız.

Dili dönmeyen serçe mi kaldı.?
Uzanıp yetişemeyen El mi Kol mu.?
Bir çareyim, beni de bulur mu.?
Gece, gündüzü buldu, ben yine yalnız.

Yazdıkça ıslanır oldu hatıralar.
Gelsin diye beklediğim sabahlar.
Sonu gelmeyen, pembe yalanlar.
Yanlış, doğruyu buldu, ben yine yalnız.

Uykuda görmek için beklediğim rüya.
Sen ki yıllar önceden benimdin güya.
Bir yağmur tanesiyim, düştüm suya.
Irmak yolunu buldu, ben yine yalnız.