Etrafımda boş bir kalabalık var.
Neden herkes yabancı bana.
Ruhumun doygunluğu yok.
Bir şeyler eksik biliyorum.
Ama onu bulamıyorum.
Yutkundum sessiz ve suskunca.
Belki de aradığım dünya ve ahirette
Benle olacak bir cenah.
Sıkıca sarıp sarmalayacak.
Koruyacak yelden,selden,zelzeleden...
Daldım çok uzaklara,ufuklara...
Benden biri var mı diye.
Selam edeyim yalnız değilsin.
Sende de mi saygı ve sevgi öksüz,
Güven ve değer yetim ellerde.
Soruldu neden pek uzaksın bize?
Bilmiyorum konuştuğunuz dili.
Öğretsenizde algım almıyor bu halleri.
Ne zifiri karanlık ne siyahi çöller...
Beni bana bırakın bulurum kendimi.
24.10.2024 Van/Edremit
Saliha Öcal
Kayıt Tarihi : 24.10.2024 09:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Lakin arayış ve boşluk yaşama hissi asil hakikate götürüyor birey fark etmeden.
Pazılı baştan sona bozarsınız sonra teker teker yerleştirirsiniz bitince ferahlama ve ortaya çıkan resmin güzelliği,kişinin bu halleri ,sil baştan parçaları teker teker yerleştirmek ve asıl olana ulaşmak.
Teşekkür ederim efendim,temenninize mukabil aminn...
Selam ve saygı ile...
"Yaran istersen eğer, Kur'an ve onu mana meal okuyup hayatına hayat yapan mü'mine kardeşlerin yeter." -Kelam-ı Kibar-
Hayırlı dostlar ve dostluklar olsun inşaallah.
TÜM YORUMLAR (2)