Yalnız Şiiri - Oğuzhan Şahin 3

Ezelden gelmiş yalnızlık ondaki,
Cansız olan her nesneyle arkadaş.
Başka türlü de olur muydu; belki...
Sessiz sohbetlerde kendine sırdaş.

Avazı yırtılsa duymaz hiç kimse,
Kulakları sağır kör sessizlikle,
Neşesi derdi hep yarım bu evde,
Yaşanmamışlıklar kendine yoldaş.

Bilmeden bekler ne beklediğini,
Gece gündüzü gündüz de geceyi,
Avutur hep can çekişen zihnini,
Bulamaz çilesine hiçbir paydaş.

İzleyince seyirlik oyun gibi,
Tek ses olmuş duvardaki saati,
Kıskanır akrep ile yelkovanı,
Der: "Onlar bile birbirine kardeş!"