bir gün son geldiğinde
kimse farkına varamadan
göçüp gideceğim
o gün kimse ağlamayacak ardımdan
kendime borcum var bir tek
başım dik tırmandığım yokuşlardan
o gün koşarak döneceğim
herkese yeten gücüm bir bana yetmedi
boş yere heba ettiğim gençliğime özür borcum var
özürle kapanmayacak seneler harcadım yalanlarla
kendimden çok sevdiğim insanlar için
kendimden vazgeçtim
ufak bir karşılık görseydim
göğsüm sıkışmazdı belki
bir kez sarılsaydı birisi bana
vazgeçerdim belki
ama ben hep yalnızdım
yalnız yürüdüm, yalnız döneceğim
kendimden özür dilerim
Kayıt Tarihi : 25.10.2022 19:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!