Hangi istasyona varsam
Ardımda kimsesiz
Bir gölge
Yitik nehirlerden kopan dalgaların
Arasında kaldı
Yalnızlığımın mabedi.
Hangi güverteye geçsem
En kalabağından bir hüzün
Geçer aklımda
Yaralarımdan ve yarınlarımdan
Kimsesiz sonsuz.
Yalnızlık hangi
İstasyona varsam
Ardımda bir gölge gibi
Kimsesiz ve yalnız.
Kayıt Tarihi : 21.12.2020 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yalnız
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!