Yalnız Şiiri - Muhammet Soykan Akbulak

Bugün de yalnızlığı tadıyorum.
Öylesine nefes alıp veriyor,
Ve öylesine yaşıyorum.
Kalabalıklar içinde, yalnız,
Kimsesiz yaşlanıyorum.
Saçlarım bir bir elime dökülüyor,
Dökülen saçlarıma bakıyor,
Her baktığımda, ağlıyorum.
Ağladıkça, bir göz yaşı gibi,
Önce ortaya çıkıyorum,
Ancak sonra, yine kayboluyorum.
Ne kimse görüyor beni,
Ne de tutmak istiyor ellerimi...
Biliyorum, görüyorum.
Ve tüm bunları bile bile,
En güzel şiirimi yazamadan,
Yalnız başıma ölüyorum.