Yalnız Şiiri - Ozan Çetinkaya

Yalnız

Onun için hiçbir anlamı yoktu
Bir ayakkabısının ayağında diğerinin merdivenin üstünde olmasının
Kime kötü gözükecekti, kim için düzenli olacaktı
Yetmiş yıldır değirmen misali dönen dünyada
Dost namına tek bir un zerresi öğütememişti
İçerisi çok karanlıktı, virane gönlü gibi
Aydınlanacak neyi vardı zaten
Karanlıklara gömmek istediği hatıralardan başka
İnsanlığın en büyük nimetine perdesini kapatan bu yaşlı bunak
İnsanlara da gönül penceresini yıllar önce kapatmıştı
Onu hayata bağlayan tek ilmeği
Ölürken, çok sevdiği eşi geçirmişti boynuna
Onun sonsuzluğundan beri bu ilmeğin ucunda
Gözleri kapalı nereye döneceğini bilmeden sallanıyordu
Tek bildiği doğrusu,burnunun ucunu bile göremediği gecelerde
İçgüdüsel olarak evinin yolunu bulabilmesiydi
Bunu yapmasının tek nedeni de
Onun hayalini günde bir kez bile olsa algılamak istemesiydi herhalde
Yoksa sabahlayacağı, yeniden akşamlayacağı o kadar “dostu” olmuştu ki...

Ozan Çetinkaya
Kayıt Tarihi : 9.4.2004 22:32:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ozan Çetinkaya