Her insan bir noktada hep yalnızdır
Yalnız doğar, yalnız yaşar ve yalnız ölür
Issız bir çöl gibi
Yıldızsız gece
Kavurucu güneşe düşmek
Kara deliğin çekimine kapılmak gibi
Rüzgarda savrulan zarif bir gelincik gibi
Çaresiz ve yapayalnız, kimseden medet gelemeyeceği bir insan..
"Ve kalpler ancak Allah'ı anmakla mutmain olurlar"
"Ancak O'na kulluk eder
Ve ancak O'ndan yardım dilerler"
Kayıt Tarihi : 12.5.2015 11:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
08-09.05.2015
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!