Kimbilir yalnızlığı benim kadar
Karlı dağların en yüksek tepeleri mi
Terkedilmiş şehirlerin caddeleri mi
Gökyüzünün yıldızsız geceleri mi
ben, bir ömür boyunca yalnız
Sanki ta dünya kurulduğundan beri
Yalnızlık ışığını yakar her gece
Sonsuz karanlığımda ellerim
Nasıl yağmur yağarsa yalnızlığına şehrin
Öyle mahzun ve yalnız kadınlarda tanıdım
Denizler ortasında geniş ve derin
Bir dünyü gördüm yalnız kadınların gözlerinde kapkara
Yalnızlık ne imiş anladım
Acıdım kadınlara...ve kendime sevindim..
Kayıt Tarihi : 2.9.2011 13:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!