Yalnız... Şiiri - Cihan Özel

Kaçtım senden, senin sevginden

Alışık değilim ben şefkate

Boğuyor beni bu kadar ilgi

Ayrılığın sebebini sorma bana

Sadece senin gitmen gerekliydi

Haklıydın giderken söylediklerinde

Olmazdı benden adam

Dediğin gibi üç gömlek ağır gelmişti sevgin bana

Klasik sözlerle uğurlarken seni

Attığın tokat değil, gülümsemesine alıştığım

O gözlerinden akan yaşlar boğuyordu beni

Sana git dedim

Ettiğin onca ağır küfürler

Ve kan çanağına dönmüş ağlayan gözler

Bunları da gördüm sen gitmeden yüzünde

Ama kal diyemezdim sana

Diyemezdim devam edelim bu büyük aşka

Neden girdin hayatıma, niye kovaladın beni

Madem cesaretin yoktu, neden başladın bu ilişkiye?

Haklıydın bunların hepsinde sorularında, küfürlerinde,

Attığın tokat da ve akan gözyaşlarında çok haklıydın

Ve ben haksızdım susmalıydım…

Ne de çabuk geçti zaman senden sonra

İlk günler kuş gibiydi, özgürdüm, rahattım

Daha sonra neydi seni aklıma getiren

Ve koşarak evine gelip taşındığını öğrenmem

Yıllar sonra seninle karşılaşacağımı hiç düşünmemiştim

-iyiyim, evet hayatımda yeni biri var, görüşürüz hoşça kal.

Yalandı sevgili hiç iyi değildim, hayatımda da kimse yoktu,

Ve bir daha görüşemeyecektik.

Senden sonra hiç iyi olmadım seni çok aradım

Lakin bulamadım.

Ama sen gitmeliydin…

Ben alışık değilim bu kadar şefkate, sevgiye, bağlılığa

Ben yalnız bir adamım ve yine yalnızlığa doğru koşmalıyım

Sebebini hiç kimse bilmese de…