Bir gecenin tam ortasında kapıldım,
Geceden daha siyah gözlerine.
Ve yine aynı gecede kayboldum,
Geceden daha uzun saçlarında.
Ve yine aynı gecenin bitiminde,
Sabahın ilk ışığındaki rengi görünce,
Aklıma geldi tenin.
O anda ağladım, ağladım
Sadece ağladım.
Çünkü anladım.
Yatağımda, odamda,
Ve hatta şu koca dünyada,
Yalnızdım!
Kayıt Tarihi : 1.12.2009 14:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Başdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/01/yalniz-137.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!