Yallandı Gitti Şiiri - Ozan Hürmetli

Köye Çoban tuttuk itin birini
Yallandı yallandı yallandı gitti;
Pasaklar içinde görmez kirini
Pullandı pullandı pullandı gitti.

Yıllar boyu geziyordu avara
Aç kalınca çoban durdu davara
Zaman oldu ünü gitti civara
Dallandı dallandı dallandı gitti.

Giyeceği yoktu çıplaktı hali
Tarak görmemişti terlemiş keli
Giyinip kuşandı serseri deli
Çullandı çullandı çullandı gitti.

Yüz görmedi çocuğundan karıdan
Odun kesti yakındaki korudan
Çalışmayı öğrenmişti arıdan
Ballandı ballandı ballandı gitti.

Koyun kesti kuzu kesti but çaldı
Yoğurt çaldı kaymak çaldı süt çaldı
Bağdan üzüm bahçelerden dut çaldı
Kullandı kullandı kullandı gitti.

Uzak durdu üstündeki gözlerden
Medet umdu derelerden düzlerden
Çekinirdi konuşmaktan sözlerden
Dillendi dillendi dillendi gitti.

Hürmetli’yi bulamadı yanında
Tilki gibi düzen kurdu anında
Yorgun düştü çalışmanın sonunda
Sallandı sallandı sallandı gitti.