Yalnızlıkta seni ararım,
özlerim diye düşünüyordum
yalnızlık üzerine yazılanları
ve yazılacakları düşündükçe.
Oysa kökü yalın yalnızlık sözcüğünün.
Yalın oldukça çoğalabiliyorsak
YALNIZLIK bütünleşmenin kendisi.
Hem de sözcüklerin efendisi...
Sade olmaktır yalınızlık
içinde insan olmanın resmi,
insanın doğa ile birleşmesi.
Yalnızlıktan korkmak
kendini yalnız hissetmek
yenilginin ezgisi.
Öyle YALINız ki canım
yalnız olmayacağız.
Bu yüzden hep çok olduk
hep çoğalacağız.
Uzaklarda olsak bile birbirimizden
hiç yalnız kalmayacağız.
Kayıt Tarihi : 17.8.2011 19:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!