Yalınç Lili 26 Şiiri - Hayrettin Taylan

nemlendirici umutların urağan dayanaklarına dayanmış dayanamadıklarım
herkes yağmur duasında aşkının gözyaşlarının beklerken
doyuma kitlenmiş enlerin hinlerinde
kendilerimin kendisiyle bir yeni kendiyim BEN

herkesin gözleri önünde özlerinin önyargı camları esinliyor esrikçe
hoyratsız bir hayatın hallerinden bilinmeyen bilinmişlikler çıkıyor
soyut tümlemelerin artan tamlayanlarında sayılar kadar sayılıyorum
ayrıksı ve aşkımsı ifadelerin keşiflerinde yeniden keşfediliyorum künhümce
sığıntılara,sığınıklara safi,safilere safi,saflığa safi,safiyetlere saf olan bir saflık
yeislerimin yeslerinde bir doğrunun her doğrusu olarak çiziliyor

ben şairim diyorum ya....
yani her şeyi her şey gibi yaşamayan bir ilham çiftçisi...

hüleli bir hülyaydı rüyalarımı ısırgayan anlamsız bakışların bakışı
gözlerim,gözleri güneş olan güzelleri okumaya aşina
bir adılın aşkı düşmüş gizli tamlarımda özne kadar baştacı
yeni ama hep yeni ifadelerin şıklığında ütülenir ifadelerim
mecbur edilmiş anlamlar kadar
mecbur değilim anlamlı olmaya,anlamlı bakmaya
kafiyeler kadar kafi ve bilinen gibi bilinmek mutlu kılmıyor beni
ya da hayatın hatları kadar hattı açık her şeye şamil değil değinilerim