İki ayrı yangın yeriydik biz,
Terk edip gitmişti itfaiyecilerimiz.
Yılmadık, kor ateşken yüreğimiz,
İs pas içinde kalmışken özlemlerimiz.
Ne biz eskitebildik yılları,
Ne yıllar kapatabildi yolları…
Ne biz sindirebildik acıları,
Ne de acılar sindirebildi anıları…
Anlamıştık artık;
Kalp taşımazmış,
Umutmuş taşıyan sevdaları…
Ve anladık ki;
Kalp kalbin yanındaymış,
Karşısında duramazmış.
Yakmayacak, ısıtacak yeni güneş.
Boğmayacak, serinletecek okyanus.
Ne ilktik, ne de sonuz;
Umudun ta kendisi ufkumuz.
Artık elimizde isli yıllarımız;
Yalınayak adımlarımız,
Yalınayak nasırlarımız,
Yalınayak kahırlarımız...
Kayıt Tarihi : 4.7.2010 02:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalp taşımazmış,
Umutmuş taşıyan sevdaları…
Ve anladık ki;
Kalp kalbin yanındaymış,
Karşısında duramazmış. ..
Yüreğine sağlık arkadaşım harika bir şiir...
tebrikler saygılarımla
TÜM YORUMLAR (4)