Nasıl da heveslenmiştik hayata
Avuçlarımız gökyüzünde
Ayaklarımız toprakta
Denizlere katışıp
Güneşe bulaşacaktık.
Bahar saydığımız gecede
Milyon yıldız yağmuru altında
Rüyamıza uyandıracaktık dolunayı
Katlanabildiğimiz kadar çocuk
Yaşatabildiğimiz kadar toprak, olacaktık,
Olmadı,Olamadı çünkü,
Toprak dediğin hevesti,şehvetti
Üzerindeki herşey yalınayak,çıplaktı...
Kayıt Tarihi : 20.8.2018 13:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!