Yalınayak Düşünce Şiiri - Ozan Efe

yalınayak düşünce kızgın kuma basılmaz
hoplayan zıplayandır gidişirken bakışın
buzdan erimiş yine kayışındandır kayak
yakışın güpegündüz çizilirken yürekten

kirpiklerinden düşüp sıyrılan ayrılıktan
duldasında kaldığın çalındığından beren
geçilmez dolunca zan sineğin piklerinden
yeren gözler fısıldar el altından yağmalar

esriyenden yaşamdan çekilmezin olunca
bağışlar esirgeyen belgin dolgun düşerse
solunca bahçenizde ağlaşırken güllerden
densizliğe dolunca süzgün bulur yağışlar

gözlerinden erince dolaşırdım erkenden
dağına duman bürür siner gelirdin köye
ateşinden yanardın üşürdün sözlerinden
yaya kalırdın yola sorusuz sorgusuz gün

ozan efem geçtiğin uzun günlerde kaldın
duyduğunu anladın şaşkın bakışına sor
saldın çayır çimene kuzuların ardından
ara boşu boşuna bulamadın koyduğunu

150911denizligülceçaprazlama