Yalınayak Şiiri - Sersery Muamma

Ben gitmeyi hiç beceremeyenlerdenim, ama bir kaç kere denemiştim.

İntihara giden ayaklar gibiydi gidişim; çelişki dolu, biçare, çarpık adımlarlar işte...
İlk adımımı gurur attırmıştı, bu yüzdende durmak imkansızdı, istemesemde gittim.
Önce aşka sürttüm topuğumu, sonra bir adım daha.
Ardından diğer topuğumun altında gördüm sadakati; bittim ve gitmelisin der gibiydi...
İlk defa orda hacim kaybetmişti ayakkabımın topukları...
Ve ne zaman giysem o ayakkabıları 'gitmek' gelir aklıma...
İşte bu yüzdendir ki; 'yalınayak' geldim sana...