kaç bin yılın soluğu bilinmez şu kalemim
kaç bin yıldan emanet dilimdeki tahammül
çırılçıplak esaret aşka koyduğum her mim
her mim mühürlendiğim yılların cehennemi
kıskanç hayaller kadar huysuz divane gönül
kucaklarken kararmış ruhumdaki sersemi
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
