Yalın Yağmur Şiiri - Birsen Başar

Kime gideceğim ben.kime tutunayım, yada kime bağırayım haykıra hayrıka kimi çağırayım.
Tut elimi diye kime yalvarayım.
Yalnızken değil,sensizken korkuyorum.
Zarar görmekten değil,acından başkasına sığınıp,ona zarar vermekten korkuyorum.
Alışamadım ayrılığına,kokuna,gülüşüne,öfkene.
Kazanamadan kaybettim seni,ağır geliyor öfken kalbime.
Yavaş yavaş bıkıyorum,nefesim kesiliyor.
Benim nefesim gittikçe tıbki senin gibi arınıyor benden.
Kahroluyorum günden güne düşüyorum,
Herşeyimi kaybettim sen gittin hayatım ardından.
Çukurdayım,
Ne tutan var nede çekip kurtaran.
Oysa ben haddinden çok sevmiştim,haddinden çok değer verdim sana.
Ederinden fazla güvenmiştim,beyaz yalanlarla avunmak için.
Yoktu aklımda sensiz, yapayalnız kalacağım.
Yoktu kalbimde şüphen beni öylece kenara atıp gideceğin.
İsteyerek yapmamış ol,
Bir nedeni aptalca bir sebebi olsun.
Kalbim sıkışıyor, İnceden inceye azalıyor, kalbimde olan acının yeri.
Hem aklımda hem gönlümde. Önce aşktı benimkisi sırılsıklam delicesine,
Sonra birden karaldı düşlerim.
İstemezdim sana böle bakmayı,
Yada istemezdim senin başka gözlere bakmanı.
Ben severken düşürdün beni, ne elin yetti ne de vicdanın affına,
Hep suçluydu sevenler senin gözünde çünkü sevenler, HEP TERKEDENLER! ..