yalnızlık saatidir akşamlar
tehi gönüllere iner bir vahiy gibi
münzevi yağmurlar
çöker dizlerinin üstüne hecin develer
kovulmuş sünepe duygular
bir bir gelir avuç açar
kapımın dışı sömürülmüş umutlar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta