Yalın Issızlık I Şiiri - Adnan Şerifoğlu

yalnızlık saatidir akşamlar
tehi gönüllere iner bir vahiy gibi
münzevi yağmurlar
çöker dizlerinin üstüne hecin develer
kovulmuş sünepe duygular
bir bir gelir avuç açar
kapımın dışı sömürülmüş umutlar
içerde bomboş odalar...

yalnızlık yalın ıssızlık
odalarda bir başına yalıtılmış tarafsızlık
silinmişsin başka hayatlardan
yaşadığın şehirlerden sokaklardan
tanımak istediğin yüzler ararsın
oysa çoğul varsıllığın gitmiştir çoktan
sana kalan fukara bir paydır yoksul yalnızlıktan

tükenmiş masumiyet bu hüzünler çağında
demir almıştır sığınağın sükunet limanlarından
yarını bağladığın kader gemilerin

ellerini aç artık akşam açan dua çiçekleriyle ala karanlığa
sığın deli boranlar gibi yağan kederlerinden akşamın
şefkatle çok ötelerden varlığını duyurana...